De weekendboodschappen

Heerlijk om op zaterdagochtend lekker op m’n gemak te ontbijten met een krantje erbij. Helemaal verdiept in de krant, bedenk ik mij in één keer dat ik nog een boodschappenlijstje moet maken. Even kijken of er nog aanbiedingen zijn. In de kleurrijke folder van de supermarkt worden allerlei exotische lekkernijen uit de Cariben aangeprezen onder de titel: ‘Zo smaakt de wereld’. 
Het contrast kan bijna niet groter. Zit ik net te lezen dat er gevreesd wordt voor hongersnood op Madagaskar en in Ethiopië. Ik lees over migranten die, op de vlucht voor armoede en geweld in eigen land, nergens welkom zijn. Om vervolgens te bladeren tussen de kip piri-piri, gevulde empanadas en roti-wraps. Een wereld van uitersten. Wat leven wij hier in Nederland toch in ongekende overvloed! 
‘Wij moeten onze manier van leven beschermen’, hoorde ik onlangs een politicus zeggen. Maar over welke manier van leven hebben we het dan? Is dat het luxe uitgavenpatroon wat wij ons kunnen veroorloven? Of moeten we dan aan andere waarden denken? Natuurlijk weten we allemaal dat de aarde uitgeput raakt met ons huidige consumptiepatroon, maar je kunt toch niet op water en brood gaan leven? En zelfs áls je dat zou doen, wat schieten ze daar aan de andere kant van de wereld dan mee op?  
Toch weiger ik te accepteren dat je maar machteloos moet toezien. ‘Als je denkt dat je te klein bent om iets te betekenen, dan heb je nog nooit een nacht doorgebracht met een mug’. Dit Afrikaanse spreekwoord geeft mij weer de oppepper die ik nodig heb. Ook mijn gedrag heeft impact. Aan mij de keuze hoe ik daarmee omga. 
Maar nu eerst even boodschappen doen.
 

​