Toen wij in Brabant kwamen wonen, deden we eerst niet mee met de (R.K.) gewoonte om in de maand december een kerststalletje in onze huiskamer te zetten. Aangezien we het toch een prachtige kans vonden om voor kinderen en kleinkinderen de geboorte van de Here Jezus aanschouwelijk te maken, gingen we naar tuincentrum De Bosrand in Rijsbergen. Er was daar keus uit zeker 10 exemplaren, maar omdat wij een levensecht “schamel dak” zochten, bleef er uiteindelijk 1 over die aan onze verwachtingen voldeed. Tot onze schrik was de kribbe leeg. Dit was reden om de baas van de zaak erbij te halen en hem hierop te wijzen. Zijn reactie was: “Ja, ik zie het. Jezus is gemakkelijk mee te nemen zonder dat wij het merken. Het gebeurt wel vaker hoor, sommige mensen kunnen nergens met hun vingers afblijven! Weet je wat… ik geef 40% korting op die stal.” Ik beantwoordde zijn voorstel met de vraag: “wat is nou een Kerstfeest zonder Jezus?” waarop de man me aankeek en zei: ”dus de koop gaat niet door?” 

Onderstaand gedicht van Frits Deubel gaat ook over een kerststal en meer. De laatste regel blijft in mijn gedachten hangen, als nadenkertje en als Kerstwens…. voor jou! 

Het is alweer de hoogste tijd om de kerststal uit te pakken. 'k Had hem op zolder neergelegd, in grijze plastic zakken. Het wordt zo stoffig allemaal, zo'n stal met al die dieren en Kerstfeest wil je toch als 't kan in alles waardig vieren! 

De herders en de wijzen zijn door vloeipapier beveiligd en keurig op hun rug gelegd, gelukkig niet ontheiligd. Alleen de hele beestenboel heeft breuken opgelopen. Ik moet beslist dit jaar een os en nog twee ezels kopen. 

Staat eind'lijk alles uitgestald en wil ik licht ontsteken, bemerk ik dat Maria en het Kindeke ontbreken. Op welke plaatsen ik ook zoek, ik vind alleen nog dieren en berg de kerststal treurig op. Zó is er niets te vieren! 

's Nachts droom ik van een stille nacht met herders op een weiland, waar men uitbundig Kerstfeest viert, alleen …… nu zonder Heiland! En als ik 's morgens weer ontwaak, bekruipt mij één verlangen: om als het grote feest er is, dat Kindje te ontvangen. 

Het Kerstfeest wordt zo vaak gevierd met uiterlijke dingen, waar velen zelfs nog "stille nacht" of “van de herders” zingen, maar Jezus is volkomen zoek, die ligt heel diep verborgen. Toe, lieve mensen, zoek nog eens, misschien vind jij Hem morgen! 

In Schotland leefde eens een arme boer. Op een dag was hij bezig op het land toen hij opeens hulpgeroep hoorde uit het nabij gelegen moeras. 
De boer liet direct z’n werk in de steek en snelde te hulp. Hij trof een jongen aan die tot z’n middel in de modder vast zat. De boer zag dat de knaap langzaam steeds dieper wegzakte. Het lukte de boer uiteindelijk om de jongen uit z’n benarde positie te bevrijden en zo redde hij hem van de verstikkingsdood. 

De volgende dag stopte een deftig rijtuig voor het vervallen huisje van de boer. Een elegant geklede heer stapte uit. Het was de vader van de knaap wiens leven de boer had gered. “Dank zij u is mijn zoon nog in leven”, zei de edelman tegen de boer “en daarvoor wil ik u rijkelijk belonen.” De arme boer weigerde de grote geldsom aan te pakken die de rijke man hem wilde schenken. Op dat moment kwam de 10-jarige zoon van de boer uit het huisje. “Is dat uw zoon?” vroeg de edelman. De boer antwoordde bevestigend. “Dan stel ik voor om uw jongen dezelfde opleiding te geven als mijn eigen zoon. Later zult u dan zeker trots op hem zijn!” Met dat aanbod ging de boer wel akkoord. 

De boerenzoon bezocht de beste scholen van Engeland. Hij studeerde medicijnen en raakte door zijn wetenschappelijke vorderingen wereldbekend! Hij was de beroemde dokter Alexander FLEMING die in 1927 de Penicilline ontdekte. 

Enkele jaren later kreeg de zoon van de edelman een acute longontsteking. Door het gebruik van penicilline werd zijn leven (weer) gered! Weet u hoe die edelman heette? 

Het was Sir Henry Spencer CHURCHILL en zijn zoon was Sir Winston CHURCHILL. Sir Winston Churchill werd een van de bekendste staatslieden van de 20e eeuw. Tijdens de 2e wereldoorlog was hij de premier van Engeland. Hij bestreed Hitler en speelde een beslissende rol in diens ondergang. 
Het lukte hem ook om de VS daarbij tot steun te bewegen. Sir Winston CHURCHILL en Sir Alexander FLEMING bleven hun hele leven goede vrienden van elkaar. Sir Alexander Fleming stierf in 1955 en sir Winston CHURCHILL 10 jaar later. Beiden zijn begraven op hetzelfde kerkhof in Londen. 

Ook bij dit levensverhaal kan je natuurlijk denken: “dat is nou ook toevallig!” 

Wist je dat er een gezegde is waarin beweerd wordt dat toeval de schuilnaam is van God incognito? 

Een interessante gedachte! Heb jij daar wel eens over nagedacht?