​Vergezicht
Durf je in de toekomst te kijken? Wat zie je voor je? Er kan natuurlijk van alles boven komen.Mooie plannen, een nieuwe baan, een nieuw huis of zomaar zin in een feestje.Maar ook zorgen en angst kunnen je gedachten beheersen. Angst voor de dood, een nare ziekte,voor aftakeling en pijn. Zorgen om je (klein-)kinderen of je baan die op de tocht staat. Zorgen om dewereld die in nood verkeert. Zorgen over later misschien.De wereld is in verval. Oorlog, verdrukking en ellende zijn van alle tijden. De aarde zucht onder devernietigende kracht van de mensheid. Zo kan het toch niet doorgaan? En toch is er
Hoop
! De bijbelspreekt van een complete herschepping!Het boek Openbaring staat vol met visioenen van Johannes. De apostel krijgt de opdracht van delevende Heer Jezus om het hemels vergezicht op te schrijven. Naast alle wonderlijke beelden van eenindrukwekkend strijdtoneel wordt Johannes een blik gegund in de hemelse troonzaal. Dit inkijkje inde toekomst gaat over de nieuwe tijd die aanbreekt als God Zijn schepping zal vernieuwen.
Bijbellezing
Opmerking: In deze studie is gekozen voor de NBV vertaling. Kies zelf welke vertaling je gebruiken wilt. Dat kan natuurlijkook een andere vertaling zijn die je aanspreekt (zoals bijv. de Bijbel in Gewone Taal).
Openbaring 21: 1-7
1
 
Ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Want de eerste hemel en de eerste aarde zijn voorbij, en dezee is er niet meer.2
 
Toen zag ik de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, uit de hemelneerdalen, bij God vandaan. Ze was als een bruid die zich mooi heeftgemaakt voor haar man en hem opwacht.3
 
Ik hoorde een luide stem vanaf de troon, die uitriep: ‘Gods
woonplaats is onder de mensen, hij zal bij hen wonen. Zij zullen zijnvolken zijn en God zelf zal als hun God bij hen zijn.4
 
Hij zal alle tranen uit hun ogen wissen. Er zal geen dood meer zijn,geen rouw, geen jammerklacht, geen pijn, want wat er eerst was is
voorbij.’
5
 
Hij die op de troon zat zei: ‘Alles maak ik nieuw!’ – 
 Ik hoorde zeggen:
‘Schrijf het op, want wat hier wordt
gezegd is betrouwbaar en
waar.’– 
 6
 
Toen zei hij tegen mij: ‘Het is voltr 
okken! Ik ben de alfa en de omega,het begin en het einde. Wie dorst heeft geef ik vrij te drinken uit debron met water dat leven geeft.7 
 
Wie overwint komen al deze dingen toe. Ik zal zijn God zijn en hij zalmijn kind zijn.
Illustratie: Anneke Kaai
 –
 Openbaring
 21
 
Gespreksvragen
Wat vind je hier mooi? Welke gedachten en verlangens roept dit bij jou op?Waar denk je aan bij de nieuwe hemel en de nieuwe aarde?
 
Pagina 5
Alpha en Omega
Johannes krijgt hoopgevende beloften van God mee over de nieuwe wereld die komen zal. Weg metde gebrokenheid! Weg met ziekte, pijn en dood.
‘Alles maak ik nieuw!’ 
 
. Het is de Alpha en de Omegazèlf die deze woorden een bijzondere betekenis geven. Hier klinkt geen loze belofte of een bedrieg-lijke reclameboodschap. Dit is geen lege toezegging of een uiting van politieke propaganda. Het isGod, de schepper, architect en bedenker van hemel en aarde die dit perspectief geeft. Hij, die op detroon zit, spreekt woorden die betrouwbaar en waar zijn. Als wij iets nieuw maken is het vaak
‘
vernieuwd 
’,
 
‘
verbeterd 
’ of ‘
nu nog beter 
’.
Als God iets nieuws maakt is het boven ons voorstellings-vermogen. Als dat geen hoopvolle toekomst is!
Vers voor vers
1. Als al het oude is opgeruimd, dán kan het nieuwe komen. Johannes ziet een nieuwe hemel en eennieuw aarde. De zee staat in de bijbel tevens symbool voor het gevaar en de dood. Denk maar aan deRode Zee, waar het volk Israël droogvoets door trok, maar waarin de achtervolgende Egyptenarenverdronken. Denk ook aan het grillige karakter van de Middellandse zee, die dood en verderf zaait.2. Uit de hemel daalt een nieuw Jeruzalem neer. Vroeger had God Jeruzalem als stad uitverkoren omdaar ook zelf te wonen, dicht bij zijn volk. Maar dat liep helemaal mis. Gods volk werd ontrouw. Jeru-zalem werd de stad die Gods profeten doodt en stenigt. Maar midden in alle ontrouw van Gods volkkwam God ook steeds met zijn beloften. Zijn doel was bij zijn volk wonen. Hier daalt Jeruzalem neeruit de hemel, getooid als een bruid: het feest kan dus beginnen. De bruiloft van Het Lam vangt aan.
Gespreksvraag
‘Alles maak ik nieuw!’
Wat betekent dat voor de manier waarop je in het leven staat?
Gespreksvraag
Lees Jes. 65:17 e.v. eens met elkaar. Welke parallellen zie je?
 Jesaja 43:19 Zie, ik schep een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Wat er vroeger was raakt invergetelheid, het komt niemand ooit nog voor de geest.
 
Pagina 5
3. Er klink een luide stem die de nieuwe tijd aankondigt waarin de omgang tussen God en mensenvolledig hersteld worden. Wat een vooruitzicht! God komt bij de mensen wonen! Er wordt eenuitdrukking gebruikt die verwijst naar de tabernakel, waar God in een tent tussen zijn volk woonde.God en mens zullen dan in een heel diepe, intieme verbodenheid met elkaar leven. Het zal zijn zoalsGod het van tevoren bedoeld heeft.4. Aan alle pijn en verdriet zal een einde komen. Niemand zal meer hoeven huilen. Vergelijk Jes. 7:17.God zal zijn geliefden eigenhandig troosten en wist alle tranen weg. Wat een heerlijke belofte!5. 
Kort en krachtig klinkt het: ‘Alles maak ik nieuw!’ Het is God zelf die vanaf de troon spreekt. Het is
de almachtige en eeuwige die spreekt. Alles maakt hij nieuw: de hele wereld wordt herschapen!6. En het voltrekt zich voor onze ogen! Als we deze woorden horen, moeten we bedenken dat God zein Christus ook nu spreekt. Vanuit Gods perspectief is het vernieuwende werk al aan de gang! En zijnkoninkrijk is voor ieder die gelooft! We worden zelfs ingeschakeld om daaraan mee te werken(1 Kor. 3:9).7. Die belofte is voor wie nu al zijn hele geluk zoekt in God en God alleen. Kijk maar wat God tegen
Johannes zegt: “De overwinnaar zal Ik deze dingen geven.” De overwinnaar is d
e mens die verlangtnaar God. Die het ware geluk alleen van Hem verwacht.
Bijbelse achtergrond
Op veel plaatsen in de Bijbel lezen we over hoe God ingrijpt in de geschiedenis. Jahweh biedtuitkomst als de situatie hopeloos lijkt. God maakt een andere weg, waar er geen één lijkt te zijn.
 Jesaja 43:19 Zie, ik ga iets nieuws verrichten, nu ontkiemt het- heb je het nog niet gemerkt? Ik baan een weg doorde woestijn, maak rivieren in de wildernis.
God heeft de hemel en de aarde geschapen. God heeft mensen gemaakt naar Zijn beeld. De menswandelde met zijn Schepper in het paradijs. Totdat de zonde zijn intrede deed, alles veranderde enhet leven zoals God het bedoeld had onbereikbaar werd. De mensen geloofden God niet en liepen bijHem vandaan. Maar God werkt eraan dat er een tijd komt met een nieuwe hemel en aarde waar Hijweer bij de mensen woont. God spreekt zijn Woord en Christus, Gods eigen zoon, kwam als mens omons van zonde en dood te verlossen! Daarvoor stierf Jezus aan een kruis. Hij bracht de boze de

‘Je hebt niet meer dan mijn genade nodig, want kracht wordt zichtbaar in zwakheid.’ 
2 Kor. 12 : 9 NBV.

Paulus had gevraagd of God zijn lijden weg wilde nemen (een ‘doorn in het vlees’). Het antwoord dat God geeft op het gebed van Paulus is de tekst hierboven. Daar heeft hij het mee te doen.

We leven in een samenleving die de waarde van een mens afmeet naar succes en imago. Of je nu wil of niet, je raakt er door beïnvloed. Ook wij willen graag een goede indruk maken op anderen. Je wilt graag dat mensen overtuigd zijn van je kwaliteiten en je zet daarom je beste beentje voor. Je laat liever niets merken van je zwakheid en onzekerheden. Stel je voor: dadelijk word je weggezet als ‘loser’. Nee, wij staan ons mannetje wel!

De mensen in Korinthe waren ook gevoelig voor succes. Ze gaven hoog op over zichzelf. Ze vonden dat ze vergeleken met anderen veel beter waren. Paulus doet daar niet aan mee; hij gaat liever prat op zijn zwakheid. Dat komt vreemd over. Kan God ons niet veel beter gebruiken als we sterk zijn? Waarom zou je zwakheid verheerlijken?

Omdat er, als je erkent dat je zwak bent, ruimte komt voor Gods geest. In het koninkrijk van God gaat het niet om succes of imago, maar om vruchtbaarheid. De vruchten van de Geest: liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. In eigen kracht komt daar niets van terecht. Het enige wat wij hoeven te doen, is onszelf overgeven aan God.

Toch is dat niet zo eenvoudig als het lijkt. We zetten ons ego niet zo makkelijk aan de kant. Vaak moeten we door schade en schande leren hoe weinig wij zelf in de hand hebben. Dan ontdekken we dat we breekbare mensen zijn. Je redt het niet in eigen kracht. Als je dàt inziet, ontstaat er ruimte om ontvankelijk te zijn voor God. Zolang we vol zijn van onszelf, lopen we God eerder voor de voeten. We hebben hem immers niet nodig.

Heb jij de moed om toe te geven dat je zwak bent en durf je je open te stellen voor Gods geest? Dan doet God een geweldige belofte: zijn kracht zal zichtbaar worden in ons. Goddelijke kracht in onze kwetsbaarheid.    

Heb jij dat ook? Soms brengt een mop of een grappig verhaaltje een serieuze boodschap, die je vervolgens ook nog gemakkelijk onthoudt.

Dat is nou precies de bedoeling van dit nadenkertje.

Voordat je verder leest is het handig om te weten wat er in de bijbel (Matth. 6:19-21) staat over ware rijkdom: “Vergaar geen schatten hier op aarde, waar roest en mot ze aantasten en waar dieven inbreken en ze stelen. Verzamel liever schatten in de
hemel…..want waar uw schat is, daar is ook uw hart.”

Dat is op zich al een reden om je eens achter je oor te krabbelen, want we zijn toch
allemaal blij en wellicht ook dankbaar voor onze spulletjes en het eventuele
spaarcentje!

Persoonlijk hoef ik niet in het geld te “zwemmen”, zoals Dagobert Duck… maar pootje
baaien is wel prettig! Nu het verhaaltje.

Een rijk man lag op sterven. Hij was erg bedroefd, omdat hij heel z’n leven hard
gewerkt had voor zijn geld, waarvan hij “later” wilde
genieten. Hij had nog zoveel mooie plannen en die werden nu wreed doorkruist.
Als het dan op aarde niet meer kon, zou hij z’n “money” het liefst mee willen nemen naar de hemel. Naar de mens gesproken kan dat niet, want in een doodshemd zitten nou eenmaal geen zakken. Wat moest hij nu doen? Hij begon te bidden of hij een deel van zijn rijkdom mocht meenemen naar het hiernamaals. Een engel hoorde zijn smeekbede en zei in een droom
tegen hem: “Het spijt me jongen, maar je kunt je rijkdom nou eenmaal niet meenemen naar de hemel. Accepteer dat nou maar gewoon en pieker er niet langer over.”
De man smeekte de engel om aan God te vragen of Hij de regels niet voor één keer kon versoepelen.
Korte tijd later verscheen de engel opnieuw en vertelde de rijkaard dat hij van God
één koffer mocht meenemen en dat hij zelf mocht beslissen wat hij daarin zou doen.
Dolgelukkig pakte de man z’n allergrootste koffer, vulde deze met staven puur goud
en zette de koffer met inhoud naast zijn bed.

Kort daarna stierf hij en kwam bij de hemelpoort, waar hij door Petrus werd
verwelkomd. Toen Petrus de koffer zag, zei hij: “wacht eens even jongen, dàt mag je
hier niet mee naar binnen nemen! ”De man zei: “Maar ik heb toestemming! Vraag het
maar aan de Heer.” Petrus trok het verhaal na en toen hij terugkwam, zei hij: “Je hebt
gelijk, er is een uitzondering voor jou gemaakt. Je mag één stuk bagage meenemen,
maar ik moet wel de inhoud controleren voordat ik het doorlaat!” Petrus opende de koffer en toen hij zag wat erin zat, riep hij uit: 

“Je hebt straatstenen meegenomen!”

De zuidelijkste punt van India heet Kaap Comorin. Drie grote zeeën komen daar samen: de Indische Oceaan, de Golf van Bengalen en de Arabische Zee.  De plaats is een druk bezochte bedevaart- en toeristenbestemming. 
Als je daar op een rots zit en uitkijkt over de grote watermassa’s en de muziek hoort van de oceaan, dan kunt je iets heel moois beleven. 


Je ziet in het westen de grote vurige zon majestueus wegzinken in het water en als je je dan omdraait, zie je de maan in zijn geheimzinnige glans uit de oceaan tevoorschijn komen. Het is dus nooit helemaal donker …. altijd daagt het  weer aan de horizon! 

Dat is een mooi beeld om toe te passen op ons bestaan. 

Soms wordt je opgejaagd door stormen in het leven of je kampt met problemen, ziekte of verlies.
Zo kan het donker worden en je denkt dat de troosteloze nacht  alles voorgoed verduistert. Daar kan je verdrietig en neerslachtig van worden, omdat je het licht hebt zien verdwijnen. 

Maar als je dan naar de andere kant kijkt en je bespeurt dat andere Licht… 

Het zou ondraaglijk zijn met één enkele licht, maar God heeft ons twee lichten gegeven en dan reken ik de "lichtpuntjes" van de sterrenhemel nog niet eens mee! Deed Hij dat om ons te leiden in de helderheid van de dag en in de glans van  de nacht? 

Dat vind ik een waardevolle gedachte en een schitterend inzicht, want dan leidt Hij jou en mij in
voor- en tegenspoed!

Toen wij in Brabant kwamen wonen, deden we eerst niet mee met de (R.K.) gewoonte om in de maand december een kerststalletje in onze huiskamer te zetten. Aangezien we het toch een prachtige kans vonden om voor kinderen en kleinkinderen de geboorte van de Here Jezus aanschouwelijk te maken, gingen we naar tuincentrum De Bosrand in Rijsbergen. Er was daar keus uit zeker 10 exemplaren, maar omdat wij een levensecht “schamel dak” zochten, bleef er uiteindelijk 1 over die aan onze verwachtingen voldeed. Tot onze schrik was de kribbe leeg. Dit was reden om de baas van de zaak erbij te halen en hem hierop te wijzen. Zijn reactie was: “Ja, ik zie het. Jezus is gemakkelijk mee te nemen zonder dat wij het merken. Het gebeurt wel vaker hoor, sommige mensen kunnen nergens met hun vingers afblijven! Weet je wat… ik geef 40% korting op die stal.” Ik beantwoordde zijn voorstel met de vraag: “wat is nou een Kerstfeest zonder Jezus?” waarop de man me aankeek en zei: ”dus de koop gaat niet door?” 

Onderstaand gedicht van Frits Deubel gaat ook over een kerststal en meer. De laatste regel blijft in mijn gedachten hangen, als nadenkertje en als Kerstwens…. voor jou! 

Het is alweer de hoogste tijd om de kerststal uit te pakken. 'k Had hem op zolder neergelegd, in grijze plastic zakken. Het wordt zo stoffig allemaal, zo'n stal met al die dieren en Kerstfeest wil je toch als 't kan in alles waardig vieren! 

De herders en de wijzen zijn door vloeipapier beveiligd en keurig op hun rug gelegd, gelukkig niet ontheiligd. Alleen de hele beestenboel heeft breuken opgelopen. Ik moet beslist dit jaar een os en nog twee ezels kopen. 

Staat eind'lijk alles uitgestald en wil ik licht ontsteken, bemerk ik dat Maria en het Kindeke ontbreken. Op welke plaatsen ik ook zoek, ik vind alleen nog dieren en berg de kerststal treurig op. Zó is er niets te vieren! 

's Nachts droom ik van een stille nacht met herders op een weiland, waar men uitbundig Kerstfeest viert, alleen …… nu zonder Heiland! En als ik 's morgens weer ontwaak, bekruipt mij één verlangen: om als het grote feest er is, dat Kindje te ontvangen. 

Het Kerstfeest wordt zo vaak gevierd met uiterlijke dingen, waar velen zelfs nog "stille nacht" of “van de herders” zingen, maar Jezus is volkomen zoek, die ligt heel diep verborgen. Toe, lieve mensen, zoek nog eens, misschien vind jij Hem morgen! 

In Schotland leefde eens een arme boer. Op een dag was hij bezig op het land toen hij opeens hulpgeroep hoorde uit het nabij gelegen moeras. 
De boer liet direct z’n werk in de steek en snelde te hulp. Hij trof een jongen aan die tot z’n middel in de modder vast zat. De boer zag dat de knaap langzaam steeds dieper wegzakte. Het lukte de boer uiteindelijk om de jongen uit z’n benarde positie te bevrijden en zo redde hij hem van de verstikkingsdood. 

De volgende dag stopte een deftig rijtuig voor het vervallen huisje van de boer. Een elegant geklede heer stapte uit. Het was de vader van de knaap wiens leven de boer had gered. “Dank zij u is mijn zoon nog in leven”, zei de edelman tegen de boer “en daarvoor wil ik u rijkelijk belonen.” De arme boer weigerde de grote geldsom aan te pakken die de rijke man hem wilde schenken. Op dat moment kwam de 10-jarige zoon van de boer uit het huisje. “Is dat uw zoon?” vroeg de edelman. De boer antwoordde bevestigend. “Dan stel ik voor om uw jongen dezelfde opleiding te geven als mijn eigen zoon. Later zult u dan zeker trots op hem zijn!” Met dat aanbod ging de boer wel akkoord. 

De boerenzoon bezocht de beste scholen van Engeland. Hij studeerde medicijnen en raakte door zijn wetenschappelijke vorderingen wereldbekend! Hij was de beroemde dokter Alexander FLEMING die in 1927 de Penicilline ontdekte. 

Enkele jaren later kreeg de zoon van de edelman een acute longontsteking. Door het gebruik van penicilline werd zijn leven (weer) gered! Weet u hoe die edelman heette? 

Het was Sir Henry Spencer CHURCHILL en zijn zoon was Sir Winston CHURCHILL. Sir Winston Churchill werd een van de bekendste staatslieden van de 20e eeuw. Tijdens de 2e wereldoorlog was hij de premier van Engeland. Hij bestreed Hitler en speelde een beslissende rol in diens ondergang. 
Het lukte hem ook om de VS daarbij tot steun te bewegen. Sir Winston CHURCHILL en Sir Alexander FLEMING bleven hun hele leven goede vrienden van elkaar. Sir Alexander Fleming stierf in 1955 en sir Winston CHURCHILL 10 jaar later. Beiden zijn begraven op hetzelfde kerkhof in Londen. 

Ook bij dit levensverhaal kan je natuurlijk denken: “dat is nou ook toevallig!” 

Wist je dat er een gezegde is waarin beweerd wordt dat toeval de schuilnaam is van God incognito? 

Een interessante gedachte! Heb jij daar wel eens over nagedacht? 

Wat doet een recept voor een “koek” eigenlijk tussen de “nadenkertjes”?

Ik leg het even uit. Wekelijks worden we in de kerk uitgenodigd om na de dienst nog even te blijven “hangen” om na te praten over de preek en elkaar te ontmoeten onder het genot van een bakkie koffie of thee met een beker limonade voor de kinderen.

Regelmatig wordt daarbij ook wat lekkers gepresenteerd, meestal afkomstig van bakker Bart, de Hema of de C1000, maar af en toe proeven we ook de bakkunst van enkele kerkleden, het zogenaamde koekie van eigen deeg.

Onderstaand recept kreeg ik aangereikt met de belofte dat het resultaat goed en zoet is, maar persoonlijk durf ik dat niet zo maar voor zoete koek te slikken.

Zelf bakken is geen optie. De keren dat ik de oven gebruik, is om een pizza op te warmen als vrouwlief aan het werk is. Daarom in dit nadenkertje de oproep:

Wie durft ons op een zekere zondag te verrassen?

Voor degene die hier serieus over nadenkt en de uitdaging aandurft, omdat hij/zij erop vertrouwt dat deze baksels als zoete broodjes over de toonbank zullen gaan, wordt het een heel gezoek in het oude testament.

Ik ben ervan overtuigd dat we volop (bak)talent in de kerk hebben!

De uitdaging is dus: Bak een heerlijke koek en gebruik de ingrediënten die je in de Bijbel vind. Maak daarbij gebruik van de Statenvertaling, een oven die je verwarmt op 200 graden, een beslagkom en een bakblik.

Bereiding:  Doe in de beslagkom:

* 200 gram Richteren 5:25 c
* 500 gram Richteren 14:8
* 6 stuks Jeremia17:11
* 4 x 1/2 kop 1 Koningen17:16
* 2 x kop 1 Samuel 30:12
* 2 x kop Nahum 3:12
* 1 x kop Numeri 17:8
* 1 mespunt Leviticus 2:13


* 3 à 4 theelepels Exodus 30:23
* 3/4 kop Klaagliederen 4:7
* 3 theelepels bakpoeder

Klop alles goed door elkaar, vet het bakblik in en vul dit met het beslag. Zet het in de voorverwarmde oven en bak de koek in ongeveer 50 minuten mooi bruin.

Dus: “zoekt en gij zult vinden, vindt gij het niet, dan is het zoek.”

We kijken belangstellend uit naar zo’n bijzondere koek!

De zomervakantie zit er voor de meesten van ons weer op en wellicht denk je nog regelmatig terug aan de mooie plaatsen die je hebt bezocht. 

Als je thuis gebleven bent, was er misschien de mogelijkheid om eens een dagje uit te gaan. 

Mijn vrouw en ik vinden het leuk om zo nu en dan een zonnig terrasje op te zoeken en daar, na een wandeling of fietstochtje, even neer te strijken. 

Hannie bepaalt vervolgens het moment dat we weer opstappen en ik mag de zakelijke kant van ons uitje afwikkelen, met of zonder het geven van een fooi. 

Ik geef de ober dan een seintje dat we willen afrekenen, waarna hij (of zij) met de nota komt. 

Lothar Zenetti, een Duitse theoloog en schrijver, trok deze lijn door naar ons leven hier op de aarde en hij schreef het volgende: 

Eens wordt ons vast en zeker de rekening gepresenteerd voor de zonneschijn en het ruisen van de bladeren, de lelietjes van dalen en de zilversparren, voor de sneeuw en de wind, voor de vogelvlucht, de vlinders en het gras. Voor de lucht die wij ingeademd hebben, onze blik op de sterren en voor al de dagen, de avonden en nachten van ons leven. 

Eens wordt het tijd dat wij vertrekken en betalen: 

“De rekening, alstublieft.” 

Maar, wij hebben buiten de Waard gerekend. 

“Ik heb jullie uitgenodigd” zegt Hij en lacht. 

“Zover de aarde reikt, het was Mij een genoegen!”